بررسی تنوع ژنتیکی موتانت های قارچ تریکودرمای جهش یافته با اشعه گاما با استفاده از نشانگرهای مولکولی

به منظور القای جهش ژنتیکی در دو گونه t. viride و t.harzianum سوسپانسیون اسپور هر یک از آنها در معرض دزهای 0 تا 450 گری اشعه گاما در دستگاه گاما سل قرار گرفت. آزمون کشت متقابل نشان داد که، تمام جدایه¬های جهش یافته t. viride از لحاظ آماری (p>0.05) قدرت آنتاگونیستی بالاتری نسبت به جدایه مادری در مقابل fusarium solani دارند. تنها 20% از موتانت¬های t.harzianum قدرت آنتاگونیستی بالاتری نسبت به جدایه مادری داشتند (p>0.05). برای مطالعه اثرات اشعه گاما بر روی جدایه¬های جهش یافته گونه¬های تریکودرما استفاده شد. پنج آغازگر rapd (opa09 opa10, opa11, opa14, opa 16) انتخاب شدند. نتایج حاصل از مارکر rapd با استفاده از این آغازگرها در سطح تشابه 84% ، موتانت¬های t. viride را به ترتیب به 12، 16، 14، 20 و 19 گروه تقسیم کرد. بررسی ارتباط پروفیل rapd جدایه های جهش یافته از t.viride، با توانایی آنتاگونیستی آن ها علیه fusarium solani نشان داد که دندروگرام حاصل از جدایه ها و گروه بندی آنها بر اساس آنتاگونیستی علیه این بیمارگر موتانت های این گونه را به گروه های مختلفی تقسیم می کنند که منطبق نیستند. دندروگرام حاصل از پنج آغازگر از آغازگر های rapd با استفاده از روش upgma و ضریب تشابه jaccard در سطح تشابه 84 درصد جدایه ها را به سه گروه تقسیم کرد که در آن جدایه های جهش یافته 9th و 17th در یک گروه، بقیه جدایه های جهش یافته در گروه دیگر و جدایه مادری از هر دو گروه جهش یافته جدا می شود. بر اساس نتایج این نشانگرهای مولکولی مبتنی بر) pcr (rapd ، بین جدایه مادری و جدایه¬های جهش یافته تفاوت ژنومی وجود دارد و وجود تفاوت معنی دار از نظر خواص آنتاگونیستی ناشی از تفاوت ژنتیکی می باشد که در اثر القای جهش به وجود آمده است. به غیر از جدایه های 9 th و 17th بین جدایه¬های دیگر از نظر آنتاگونیستی تفاوت وجود داشت اما نشانگر مورد مطالعه نتوانست آن ها را از هم متمایز کند.